Ben de çocukken böyle biriyle karşılaştım. 11 yaşında çok korkunç bir şey yaşadım. Ailemle yaşadığımız apartmanda, Bodrum katında aynen Kısmet Hanım gibi çöp taşıyan, çöp toplayan bir bey vardı. Ne yapıldıysa o çöpler ve o kişi o evden, apartmanımızdan çıkarılamadı. Bir gün sabaha karşı ölene kadar unutmayacağım korkunç bir sıcaklık, duman, is, çıtırtılar içinde gözümü açtım. Baktım ki yanıyoruz! Yatağımdan kalktım, kardeşimi uyandırmaya çalıştım, uyandıramadım, her yer kapkaranlık, duman, sis, korkunç bir ısı, annemle babamın yanına gittim, annemi de uyandıramadım, babamı kaldırdım. Babam kalktı, annemi sarsıp uyandırdı, bizim odamıza geldi, kardeşimi kucakladı. Salona gittik, itfaiye çoktan gelmişti, bakın altı katlı bir binadan bahsediyorum, biz beşinci katında yaşıyorduk. İtfaiye kepçesi beşinci katın penceresine geldi. Bizi kepçeye alırlarken, kepçe 4-5 kişilik değildi, küçüktü, ‘Çocukları yan eve verelim’ dediler. Babam beni bitişikteki yan komşumuza verirken elinden kaydım, yan komşum tuttu beni. Aşağıdaki o kalabalığımı hatırlıyorum, alevleri, çığlıkları… Korkunçtu! Bir şekilde kurtulduk. Ölebilirdik. Eğer etrafınızda böyle insanlar varsa yetkililere haber verin.